باغچهای، چند دانه انجیر، تکّهای پنیر و افزون بر آن سه چهار یارِ جانی و رفیق شفیق؛ این بود شادکامی اپیکور.
نیچه، آواره و سایهاش، ترجمة علی عبداللهی